I just got home form work. It is my only rest day and I guess it is just going to be real rest day. I think kelangan ko nga nito. I need a break. Napapagod na ako.
I am writing this right now because I can't seem to figure out what is wrong with me. All I know, is ang sakit sakit na nararamdaman ko and hindi ko na kaya. Hindi ko rin alam kung kaya ko pang makapagisip at makapagsulat sa sitwasyong ito pero gusto ko mailabas lahat ng narararamdaman ko dahil pakiramdam ko ay sasabog na ako anytime soon.
Someone told me, maghanap daw ako ng magpapasaya sa sarili ko, pero paano pag siya lang ang magpapasaya sa akin? Siguro nga kasalanan ko ang lahat ng ito; sa ibang tao ko inaaatang ang kasiyahan ko sa ibang bagay o sa ibang tao. Mahirap para sa akin; dahil sa loob ng mahigit isang tao; ngayon ko lang naranasan ibigay ang buong buhay ko sa isang tao.
May paraan ba para maubos na ang mga luha sa mga mata ng tao? Dahil habang tumatagal; patuloy pa rin umaagos ito sa aking mga mata. Gusto ko na matapos tong naraaramdaman ko pero pano? Hirap na hirap ako, hindi ko na kaya.. Kung meron lang madaling paraan para matapos na ang lahat na ito... sana ginawa ko na. Hirap na hirap na ako sa nararamdaman ko sayo. Mahal na mahal na mahal na mahal kita.
No comments:
Post a Comment